Η αγάπη.

Η αγάπη.

Ουράνης  Κώστας


Η  αγάπη


Δεν  ωφελεί  να  καρτεράς  όρθιος  στην  πόρτα  του  σπιτιού
και  με  τα  μάτια  στους  νεκρούς  τους  δρόμους  στυλωμένα.
Αν  είναι  νάρθει, θε  να  ρθει  δίχως  να  νιώσεις  από  που,
και  πίσω  σου  ζυγώνοντας  με  βήματα  σβησμένα,


θε  να  σου  κλείσει  απαλά  με  τ' άσπρα  χέρια  της  τα  δυο
τα  μάτια  που  κουράστηκαν  τους  δρόμους  να  κοιτάνε,
κι' όταν  γελώντας, ναν  της  πεις  πως  θα  σε  ρωτήσει : "Ποια  είμ' εγώ;",
απ' της  καρδιάς  το  σκίρτημα  θα  καταλάβεις  ποια 'ναι.


Δεν  ωφελεί  να  καρτεράς. Αν  είναι  νάρθει, θε  να  ρθει.
Κλειστά  όλα  νάναι, θα  τη  δεις  άξαφνα  μπρος  σου  να  βρεθεί,
κι  ανοίγοντας  τα  μπράτσα  της  πρώτη  θα  σ' αγκαλιάσει.


Αλλιώς, κι' αν  έχεις  φωτεινό  το  σπίτι  για  να  τη  δεχτείς,
και  θα  φανεί, τρέξεις  σ' αυτήν  και  μπρος  στα  πόδια  της  συρθείς
αν  είναι  νάρθει, θε  να  ρθει, - αλλιώς  θα  προσπεράσει!